sábado, octubre 28, 2006

Castañas y Panellets

El día 1 de Noviembre será de ir caminico del campo santo.
Supongo que este fin de semana la chen nira a ponelo bonico.
Como este dillaa està en a mitá de la semana no podré venir ta Uesqueta a pasalo con a familia.
Aquí, ta Barcelona, os mestros treballamos de valent con as creaturas. Femos manualidas, debuxos y panellets.
El martes a la tardada, cuando s'acaben as clases, en o patio de chicorrons faran festa de Castañada minjant castañas torradas y moniatos. As familias y as creaturas. Nosaltros, os mestros y mestras ens anirem cap a casa estrozaus pero contents.

Como que os crios estudian inglés tamien faran Hallowen. Calabazas de Radiquero, fuellas secas, bruixas y bruixos, y gatos negros. Contaran falordias d'espantar para tirar en davant.

S'acortará o dilla. Mismamente de las tres a las dos, a recuperar una horeta.

Cuando era chicorrona, a Uesca, a os escaparates de Tricas y Soler o que veia eran huesos de santo. Mi madre ens traia pa mi hermano y pa mi. Eran tiempos que no eban mu olgaus.

De las castañas m'alcuerdo de la ulor. Ahora en os Porches seguramente en'abrá una Castañera en o puesto vendiendo las castañas asadas.

La mañanica de Todos os Santos era un corre que te pillo entre tumbas y nichos. Correrias por os pasos que n'habia en o cementerio del pueblo, n'iban a vesitar os nichos de os agüelos. Como as creaturas son espontanias, mi prima y yo cogiamos d'aquí y poniamos t'allá. A ras losas olvidadas un ramico pequeñé y un repaso a sa memoria por a foto y os añetes que contabamos, con dificultá, teneba en morise. Si era de creatura ens paraban un poqué más, de pronto saliamos choteando como as crabas do monte. En iste instante deceban as mujeres, "venir t'aquí", clamandonos.

Entretanto labotiaban os nichos y poneban floretas, nosotras risetas y enredando. Ellas que chitón.

O cementerio do pueblo era una tapia y un portalón cerrau to l'año. O güerto de casa de mi madre esta cerca. A veces en el verano bajo la sombra del malacatonero charrabamos pensando en falordias de miedo. Que por a nuei pasando por o cami del campo santo pasaban muitas cosas y en estas se nos ponia a carne de gallina.